پس از شهادت حضرت سیدالشهداء علیه السلام در ظهر روز عاشورا سال ۶۱ هجری ، فرزند ایشان حضرت علی بن الحسین زین العابدین و سید الساجدین به امامت رسیدند.
امامت حضرت سجاد علیه السلام بعد از پدر بزرگوارشان ، مورد اختلاف هیچ یک از طوایف و یا شاخه های شیعه نیست و همه بالاتفاق ایشان را امام چهارم شیعیان و ششمین معصومی می دانند که سکاندار منصب ولایت کلیه بوده و امامت بر عهده ی ایشان می باشد .
علامه مجلسی می فرماید :
بعد از شهادت حضرت امام حسین علیه السلام در روز عاشور علائم عجیبی در عالم ظاهر شد. کما این که نقل شده است: هیچ سنگی را از زمین بر نمی داشتند مگر این که خون تازه در زیر آن دیده می شد و آسمان نیز خون باريد و اشیاء همه خون آلود مشاهده شدند(۱)
مرحوم سیّد هاشم بحرانی قدس سره نیز در کتاب «مدینة المعاجز» از شافعی نقل کرده است:
در روز شهادت حضرت امام حسین علیه السلام هیچ سنگی را از روی زمین بر نمی داشتند مگر این که در زیر آن خون دیده می شد، و در این روز آسمان خون بارید به نحوی که آثار آن بر روی گیاهان باقی بود(۲)
برخی چون بلاذری (۳) روز عاشورا را روزی خونبار معرفی کردند و برخی دیگر نوشته اند روز عاشورا خورشید تیره شد به گونه ای که ستارگان در آسمان مشاهده شدند(۴).
در کتاب “تاریخ امام حسین علیه السلام” آمده است :
أنّ السّماء احمرّت لقتله و انکسفت الشّمس حتّی بدت الکواکب نصف النّهار، و ظنّ النّاس أنّ القیامة قد قامت، و لم یرفع حجر فی الشّام إلّا رؤی تحته دم عبیط
آسمان به سبب شهادت امام حسین علیه السلام قرمز شد و آفتاب گرفت به نحوی که در ميان روز ستاره ها آشكار شدند و مردم گمان کردند می خواهد قیامت شود و در آن روز هیچ سنگى را در شام از زمین برنداشتند مگر این که زيرش خون تازه بود.(۵)
۴- .انساب الأشراف، ج ۳ ، ص۲۰۹ | إنَّ السَّماءَ أظْلَمَتْ یَوْمَ قَتْلِ الحُسَین [ علیه السلام ] حتّی رأواْ الکَوَاکِبُ
۵- .تاریخ امام حسین، ج۴، ص ۷۳۹