مرحوم محمّد بن جریر طبری امامی قدس سره از علیّ بن یزید نقل کرده است: در هنگامی که حضرت امام زین العابدین علیه السلام بعد از شهادت حضرت امام حسین علیه السلام از شام به مدینه برمی گشتند، من همراه آن حضرت بودم، و به زنان ایشان و بقیه همراهان حضرت نیکی می نمودم و نیازهای آن ها را تأمین می کردم. و هنگامی که در جائی برای استراحت نزول اجلال می فرمودند، از آن ها فاصله می گرفتم و اگر در منزل گاهی رحل اقامت می افکندند از آن ها دور می شدم تا زنان آسوده باشند. از این رو هنگامی که به مدینه رسیدند، مقداری از زیورآلات خود را برای من فرستادند، اما من آن ها را نگرفتم، و عرض کردم:
فَعَلتُ هذا لِلّهِ و لِرسوله فَأَخَذَ علیُّ بن الحسین حَجَراً أسوَد صماً فَطَبِِعَهُ بِخاتِمه و قال: خُذه و اقضِ کُلَّ حاجةٍ لک منه. فَوَ اللّه ألذی بَعَثَ محمداً بِالحقِّ لَقَد کُنتَ أَجعَلُه فی البیت المُظلَمِ فیسرج لی و أَضَعُهُ علی الأقفال فتفتح لی و آخذه بیدی و أقف بین أیدی الملوک فلا أری إلا ما أحب.(۱)
من برای خدا، و رسول اللّه صلی الله علیه واله وسلم آن کارها را انجام دادم، از این رو امام سجّاد علیه السلام سنگ سیاهی را از زمین برداشتند، و انگشتر خود را بر روی آن نهادند که نقش نگین حضرت بر آن نقش بست، و فرمودند: این سنگ را بگیر و هر حاجتی داری به وسیله آن بدست بیاور. [علیّ بن یزید می گوید:] قسم به خداوندی که [حضرت] محمّد صلی الله علیه واله وسلم را به حقّ مبعوث نمود، آن سنگ را هنگامی که در خانه بسیار تاریک قرار می دادم، اطراف را برای من روشن می نمود. و هرگاه آن را بر قفل های بسته می نهادم، آن ها را برای من باز می کرد. و اگر آن را به دستم می گرفتم و در برابر سلاطین می ایستادم، از ناحیه آن ها چیزی جز آن چه دوست داشتم نمی دیدم.
آری به سبب سنگی این چنین معجزاتی به ظهور رسیده است. حتّی حضرت سلیمان علیه السلام نیز تمام قدرتش به سبب نگین انگشتری بوده که نام حضرات «محمّد و علیّ» بر آن نوشته شده بود.(۲)
حال وقتی از نام اهل بیت عصمت و طهارت:چنین معجزاتی به وجود می آید و بروز و ظهور پیدا می کند. خود آن بزرگواران در نزد خداوند تعالی چه آبروئی دارند و چه کارهائی می توانند انجام دهند. اینجاست که همه عقول در برابر عظمت آل محمّد علیهم السلام و سر تعظیم فرود می آورند.
۱- . دلائل الامامة، ص۸۶ ؛ اثبات الهداة، ج۴، ص۸۳ .
۲- . بحارالانوار، ج۲۷، ص ۳۳ و ۳۴٫
